Leczenie hazardu

Nałogowe granie z obstawianiem pieniędzy jest uzależnieniem, które można zatrzymać.

Nazwa ta pochodzi od arabskiego słowa “az-zahr” oznaczającego grę w kości, natomiast to samo słowo w angielskim oznacza “ryzyko”. Zjawisko to obecne było we wszystkich starożytnych cywilizacjach, kiedy grano nie tylko o wartościowe przedmioty, ale i niewolników. Co ciekawe, w niektórych krajach jest to zabroniona praktyka - tam wszyscy korzystają z nielegalnych usług kasyno-barów. Niemniej jednak równie groźne bywają m.in. loterie (zdrapki), ruletka, automaty do gier, gry karciane i w kości, zakłady sportowe, wyścigi konne, gra na giełdzie, bingo, a nawet konkursy typu audiotele.

Czym jest hazard?

Obejmuje wszystkie gry na pieniądze lub inne przedmioty wartościowe, których wynik nie zależy od wiedzy czy umiejętności, a losowego przypadku lub algorytmu naśladującego wyniki losowe. Jeżeli gracz określi sobie kwotę, którą może przegrać i ściśle się je trzyma, to gra jest zabawą. Problem zaczyna się, gdy przegrywane sumy rosną, a sam gracz spędza na nich coraz więcej czasu, równocześnie zaniedbując swoje obowiązki i inne aktywności, a także nie jest w stanie samodzielnie przestać.

Leczenie hazardu w naszym ośrodku

W naszym ośrodku zajmujemy się leczeniem uzależnienia od hazardu. Jest to uzależnienie, które zalicza się do grupy zaburzeń wynikających z nawyków i popędów. Nieleczone może wpływać na wszystkie obszary życia, gdyż jest to zaburzenie postępowe. Ponadto nieleczony hazardzista podporządkowuje graniu nie tylko swoje życie rodzinne i towarzyskie, ale i zawodowe.

Leczenie uzależnienia od hazardu - dla kogo?

Świadczymy pomoc osobom, które co najmniej dwa razy w ciągu ostatniego roku brały udział w epizodach grania, które nie przynosiły zysku, lecz narastające złe poczucie, a mimo to kontynuowały grę. Ponadto wspieramy osoby, które odczuwają silną i trudną do opanowania chęć grania. To również rozwiązanie stworzone dla osób, które odczuwają destruktywny wpływ gry na swoje codzienne życie oraz nie radzą sobie z intensywnymi myślami i wyobrażeniami dotyczącymi grania. Pomagamy odzyskać kontrolę nad własnym życiem oraz przywrócić satysfakcję z życia.

Kto jest zagrożony i jak uniknąć uzależnienia?

Najbardziej narażeni są mężczyźni w okolicach trzydziestego roku życia, a do grupy podwyższonego ryzyka zalicza się także młodzież w wieku 18-24 lata. Dodatkowymi czynnikami, które mogą zwiększyć zagrożenie popadnięcia w nałóg są alkohol, narkotyki, które towarzyszą 30% hazardzistów. Często początkiem nałogu jest duża wygrana, która może spowodować popadnięcie w hurraoptymizm i chęć zwielokrotnienia zysku. Uzależnienie do hazardu często pojawia się w wyniku przykrych doświadczeń życiowych.

W przypadku pojawienia się pierwszych symptomów uzależnienia, które są dostrzegalne przez osobą coraz częściej spędzającą czas na graniu, istnieje wiele sposób na to, by uniknąć wpadnięcia w szpony hazardu. Przede wszystkim hazard należy traktować tylko jako rozrywkę i zaakceptować fakt, że porażka to jej nieodzowny element. Konieczne jest zakończenie rozgrywki po przegranej, bowiem chęć odegrania się się może wywołać lawinę kolejnych porażek, które coraz bardziej popychać będą w szpony nałogu. Ważna jest zawsze samokontrola, a więc ustalenia określonej ilości czasu przeznaczonego na granie, a także kwoty, którą można stracić.

Konieczne jest zawsze stawianie bliskich ponad przyjemność grania i otaczanie się osobami, które nie mają problemów z hazardem.

Specjaliści opisują cztery fazy rozwoju uzależnienia od hazardu

1. Faza pierwsza, zwana fazą zwycięstw
Na tym etapie człowiek grywa okazjonalnie. Oddaje się grze dla rozrywki, ale zaczyna fantazjować o wielkiej wygranej. Realne wygrane, jakie mu się zdarzają, wywołują coraz silniejsze pobudzenie. Gracz obstawia zakłady coraz częściej i podnosi stawki. W tej fazie człowiekowi towarzyszy wiara w to, że można wygrywać zawsze, a nawet po osiągnięciu "wielkiej wygranej" można ją powtórzyć! Taka postawa to nieuzasadniony optymizm. Gracz ryzykuje coraz większe kwoty, zupełnie nie zdając sobie z tego sprawy. Nie myśli o uzależnieniu od hazardu, ani o tym, że potrzebuje leczenia.

2. Faza druga, zwana fazą strat
Obstawianie wysokich zakładów naraża grającego na wysokie straty. Gdy brakuje środków na podjęcie gry, hazardzista zaciąga bezrefleksyjnie pożyczki i wciąż podejmuje próby "odegrania się". Gdy wygrywa, spłaca długi, a pieniędzy znów brakuje. Osoba uzależniona oddaje się grze kosztem swojej pracy, zainteresowań, rodziny. Okłamuje najbliższych, aby ukrywać swoje uzależnienie. Unika wierzycieli wciąż wierzy, że wkrótce wygra tyle, aby zwrócić długi i wyjść na swoje.

3. Faza trzecia, zwana fazą desperacji
Na tym etapie hazardzista separuje się od rodziny i znajomych. Najczęściej traci pracę, a narastające długi wprawiają go w poczucie paniki. Presja wierzycieli może popychać go nawet do popełniania przestępstw i kradzieży. To bardzo obciążająca psychicznie sytuacja. Na tym etapie u osoby uzależnionej pojawiają się wyrzuty sumienia, poczucie winy, bezradności, a nawet depresja. Pomóc może profesjonalne leczenie hazardu pod okiem terapeuty.

4. Faza czwarta, zwana fazą utraty nadziei
To dramatyczny etap rozwoju patologicznego hazardu. Osoba uzależniona od hazardu najczęściej przeżywa rozwód i rozpad rodziny, miewa myśli lub próby samobójcze. Dojmujące poczucie beznadziejności może popchnąć człowieka do któregoś z czterech możliwych wyjść:

• ucieczki w uzależnienie od alkoholu lub leków,
• więzienia,
• śmierci samobójczej lub z ręki wierzycieli
• albo zwrócenia się o pomoc do ośrodka leczenia hazardu!

Patologiczny hazard - podobnie jak inne uzależnienia - można zatrzymać. Można zmienić swoje życie tak, by znów stało się satysfakcjonujące, dojrzałe, odpowiedzialne, można na odzyskać kontrolę nad swoim życiem. Warunek, jaki musisz spełnić, to poddanie się psychoterapii uzależnienia oraz udział w mityngach AH (Anonimowych Hazardzistów).

Leczenie uzależnienia

Przyznanie się do własnej słabości i zrozumienie posiadanego problemu to klucz do sukcesu, chociaż droga do niego prowadząca nie będzie krótka i prosta. Niezwykle istotne jest zatrzymanie lawiny narastających długów, problemów rodzinnych oraz natłoku złych myśli i skierowanie swoich kroków nie do kasyna, ale na terapię. Jest to bardzo trudne, wymaga ogromnej siły woli i chęci, jednak jest jak najbardziej możliwe. Pamiętaj o tym, że podobnie jak Ty, wiele osób miało podobny problem, często dużo większy, a dzisiaj – dzięki wsparciu odpowiednich osób i silnej woli – żyje normalnie, nie wracając myślami do tego co było.

Każdy z nas jest inny, dlatego wiedząc tym, podchodzimy indywidualnie do każdego pacjenta. Leczenie rozpoczyna się od wywiadu – przede wszystkim z uzależnionym, ale jeśli to możliwe, również z osobami bliskimi. Dzięki specjalnemu testowi możliwe jest zdiagnozowanie uzależnienia od hazardu, a następnie podjęcie kroków związanych z walką z nałogiem. Jedynym sposobem jest terapia prowadzona przez specjalistę od uzależnień, która może mieć charakter otwarty lub zamknięty, co jest zależne od stopnia uzależnienia i woli Pacjenta.

Co jest najważniejsze w psychoterapii? Przede wszystkim odnalezienie podłoża uprawiania hazardu, opracowanie wspólnej strategii oraz zmiana sposobu myślenia chorego. Ważne jest również opracowanie planu spłacenia długu, wsparcie w dalszych etapach walki z uzależnieniem i wskazanie na alternatywne sposoby spędzania czasu, dzięki którym myśli nie będą krążyć wokół grania. Bardzo istotne jest wsparcie rodziny.

Jak walczyć z nałogiem na co dzień?

Terapia – zarówno w trakcie trwania, jak i po zakończeniu – nie jest gwarancją tego, że nałóg nie wróci. Dlatego też ważna jest samokontrola oraz odpowiednie rozpoznanie powodów, które powodują, że perspektywa grania jest niezwykle kusząca, jak np.

• adrenalina, którą można zastąpić uprawianiem sportów,

• nuda, która może zostać pokonana przez zainteresowania i pasje – warto poświęcić się im, zwłaszcza w obliczu problemu z jakimkolwiek nałogiem,

• stres, często wywołany zmęczeniem, który można pokonać odpoczynkiem, medytacją, masażem albo rozrywką inną od grania,

• możliwość dużej wygranej – niestety w tym przypadku trzeba zdać sobie sprawę z tego, że szansa na wygraną jest zawsze bardzo niewielka i nie jest to sposób na rozwiązanie problemów finansowych.

Kiedy pojawiają się myśli o graniu, warto rozpraszać je innymi działaniami i zawsze myśleć o konsekwencjach. Czy warto znowu narażać siebie i swoją rodzinę na rozczarowanie, a do tego popadać w coraz większe długi? Odpowiedź jest oczywista.

NIE CZEKAJ WIĘC!
ZGŁOŚ SIĘ DO NAS OD ZARAZ!
POMOŻEMY CI ODZYSKAĆ PANOWANIE NAD TWOIM ŻYCIEM, NA NOWO ODKRYĆ JEGO SENS BEZ GRY!