Fazy uzależnienia od alkoholu

Uzależnienie od alkoholu jest chorobą, która ma swój początek, przebieg i koniec. Możemy wyróżnić kilka faz przebiegu tej choroby:

  • faza wstępna,
  • faza ostrzegawcza,
  • faza krytyczna,
  • faza chroniczna (przewlekła).


Faza wstępna

W fazie tej alkoholik nadmiernie koncentruje się na piciu. Poza piciem towarzyskim alkohol staje się powoli sposobem na rozładowanie napięć, stresów, poprawę samopoczucia. Z reguły jeszcze się nie upija i zachowuje kontrolę nad piciem. Zwiększa się tolerancja na alkohol.

 

Faza ostrzegawcza

W fazie tej alkoholik coraz częściej szuka okazji do picia, ma zwiększone zapotrzebowanie na alkohol, który odpręża go, poprawia jego samopoczucie, przynosi ulgę. Alkoholik nie potrafi sobie odmówić. Często planuje wypicie tylko niewielkiej ilości, ale plany te kończą się niepowodzeniem. Zakończenie picia w danym momencie staje się po prostu niemożliwe. Wybiera towarzystwo, gdzie jest alkohol. Często „urywa mu się film”, ma luki w pamięci, nie wie co się z nim działo, co mówił, co robił. Każdorazowo picie kończy się utratą kontroli.

 

Faza krytyczna (ostra)

W fazie tej utraty kontroli nad piciem zdarzają się coraz częściej. Wydłuża się czas picia oraz zwiększa się ilość wypijanego alkoholu. Po wypiciu pierwszego kieliszka pojawia się silne pragnienie dalszego picia. Na kaca moralnego i fizycznego pomaga jedynie klin. Alkoholik szuka wymówek, usprawiedliwień dla siebie. Zaczyna zaniedbywać rodzinę, pracę, wszystkie obowiązki. Wybiera picie i pijące towarzystwo od bliskich. Alkohol staje się w jego życiu najważniejszy. Taki stan rzeczy powoduje konflikty rodzinne, nieporozumienia w pracy. U osoby uzależnionej od alkoholu pojawia się niezadowolenie, agresja, które mają wyrównać utratę szacunku dla samego siebie, wyrzuty sumienia . Rodzina alkoholika zaczyna izolować się od otoczenia, wstydzi się ludzi. Czasami alkoholik próbuje pokonać picie, żeby udowodnić, że potrafi zapanować nad uzależnieniem. Zazwyczaj jednak abstynencja trwa krótko. Alkoholik wraca do picia, a ciągi alkoholowe są coraz dłuższe. Konsekwencją destrukcyjnego picia jest często utrata pracy, rodziny, pogorszenie zdrowia fizycznego i psychicznego. Nierzadko pojawiają się myśli i próby samobójcze.

 

Faza chroniczna (przewlekła)

Ostatni etap rozwoju uzależnienia od alkoholu. Picie zaczyna być ciągłe. Wystarczy czasami niewielka ilość, żeby się upić, ponieważ wyraźnie obniża się tolerancja organizmu na alkohol. Zaczyna się poranne picie, picie w pracy, na ulicy, picie w samotności, zupełna izolacja od bliskich, otoczenia. Nie ma już żadnych hamulców, oporu, wstydu. Zaczynają pojawiać się choroby związane z alkoholizmem zarówno fizyczne jak i psychiczne. Pojawiają się objawy zespołu abstynencyjnego ( np. bóle głowy, osłabienie, drżenie, nudności, wymioty,biegunki, kołatanie serca, nadmierne pocenie się, zaburzenia snu, lęki). Przykre objawy ustępują po wypiciu alkoholu. W ten sposób zamyka się błędne koło picia.

Na tym etapie uzależnienia są tylko dwa wyjścia śmierć albo zaprzestanie picia.

Alkoholizm jest chorobą chroniczna, czyli nieuleczalną Podjęcie terapii alkoholowej może powstrzymać jej rozwój, a życie w trzeźwości jest warunkiem zdrowienia, wprowadzania zmian w życiu i rozwoju osobistego. Leczenie alkoholizmu rozpoczęte we wczesnych fazach rozwoju choroby daje większą szansę na uniknięcie degradacji psychicznej, fizycznej i duchowej.

Kontakt