Alkoholizm - wpływ na organizm

Alkohol wpływa negatywnie na cały organizm człowieka. Szczególnie niszczy: układ nerwowy, układ trawienny, układ krążenia, układ oddechowy. W wyniku picia pojawiają się u alkoholika zaburzenia psychiczne. Niektóre zmiany spowodowane alkoholem są dla organizmu nieodwracalne.

Praktycznie każda ilość wypitego alkoholu obniża sprawność funkcjonowania układu nerwowego. Zaburzone jest precyzyjne myślenie, logiczne rozumowanie, zdolność osądu, zanika krytycyzm. Alkohol powoduje zaburzenia wzrokowe, słuchowe, ruchowe. Alkoholik często traci kontrolę i nie potrafi zapanować nad popędami i prymitywnym zachowanie. Po początkowym stanie pobudzenia, w miarę dalszego picia wzrasta zatrucie alkoholem, co wywołuje senność, otępienie, w wielu przypadkach utratę przytomności.

Przewlekłe picie może doprowadzić do trwałego uszkodzenia mózgu. Alkohol niszczy nerwy obwodowe. Ma na to wpływ toksyczne działanie alkoholu oraz niedobór witamin z grupy B spowodowany ubogą dietą, brakiem apetytu. U osób pijących zaburzone jest wchłanianie witamin z grupy B z przewodu pokarmowego. Alkoholicy często chorują na polineuropatię alkoholową. Choroba objawia się zaburzeniem czucia w kończynach, drętwieniem, mrowieniem, kurczami łydek, nadwrażliwością na ciepło czy zimno, bólami i powoduje zaburzenie ruchowe. Polineuropatia alkoholowa w miarę rozwoju prowadzi do owrzodzeń, zaników mięśni, niedowładu kończyn.

Nadużywanie alkoholu, jego przemiana w organizmie ma niekorzystny wpływ na układ krążenia. Występują dolegliwości serca i naczyń krwionośnych. Często powoduje nadciśnienie tętnicze, przyśpieszenie akcji serca, zaburzenia jego rytmu, skrócony oddech, powiększenie mięśnia sercowego, szmer oddechowy, nieprawidłowe EKG, zakłócenie rytmu serca, migotanie przedsionków, bóle serca, duszności. Dolegliwości te mogą być odznaką ciężkiej niewydolności krążenia. Na zmiany w mięśniu sercowym u alkoholików ma także wpływ niedobór witaminy B1- tiaminy, co jest następstwem niewłaściwego odżywiania, zmniejszeniem podaży witamin, złego wchłaniania z przewodu pokarmowego.

Nadużywanie alkoholu zaostrza objawy choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. U alkoholików częściej dochodzi do pęknięcia wrzodu, krwotoków, co może zakończyć się śmiercią. Nieprawidłowe wchłanianie w jelicie cienkim, awitaminoza, zła przemiana materii, miażdżyca to także efekt nadmiernego spożywania alkoholu.

U osób uzależnionych od alkoholu zaburzone jest odżywianie, jak również przyswajanie podstawowych substancji: białek, węglowodanów, tłuszczy i witamin.

Narządem szczególnie narażonym na szkodliwe działanie alkoholu jest wątroba, w której zachodzą podstawowe procesy metaboliczne i odtruwające. Uszkodzenie wątroby we wczesnym okresie może przebiegać bezobjawowo. Dalsze zmiany prowadzą do marskości wątroby i w kolejnym etapie do stłuszczenia tego narządu. W przebiegu marskości wątroby szczególnie niebezpieczne jest powstawanie żylaków przełyku, które mogą być przyczyną śmiertelnych krwotoków oraz śpiączki wątrobowej. Marskość wątroby prowadzi do obniżenia odporności organizmu, podatności na infekcje, spadku cukru we krwi, co może doprowadzić do śpiączki. Powoduje tzw. kurzą ślepotę.

Prowadzi do awitaminozy. Wczesne zdiagnozowanie choroby i całkowita abstynencja może uchronić alkoholika przed powikłaniami. Alkoholizm może doprowadzić również do zapalenia trzustki. Choroba charakteryzuje się gwałtownymi bólami w lewym podbrzuszu i szybko pogarszającym się stanem ogólnym aż do ciężkiego wstrząsu. W tej sytuacji niezbędne jest udzielenie niezbędnej pomocy lekarskiej. Przewlekła niewydolność trzustki prowadzi do problemów z trawieniem, wchłanianiem substancji z przewodu pokarmowego co może prowadzić do wyniszczenia organizmu oraz cukrzycy, z powodu niedoboru insuliny, za której produkcję odpowiedzialna jest trzustka.

Większość alkoholików cierpi na schorzenie układu oddechowego. Alkohol osłabia ogólną odporność organizmu człowieka, co stwarza warunki do rozwoju bakterii i wirusów.

Po wypiciu alkoholu ludzie maja obniżoną zdolność odczuwania temperatury. Alkohol nie rozgrzewa, jak się powszechnie sądzi, nie podnosi temperatury ciała. Alkoholicy ubierają się nieodpowiednio do warunków atmosferycznych, zasypiają na ławkach, w przygodnych miejscach. Często się przeziębiają, czego następstwem może być przewlekłe zapalenie błon śluzowych, co powoduje większą podatność alkoholików na zapalenie dróg oddechowych, oskrzeli i płuc, przewlekłe zapalenia Starogardzie, zatok, czasami prowadzi do gruźlicy. Wiele dolegliwości jest najczęściej przez osoby pijące bagatelizowana. Może prowadzić to to groźnych powikłań związanych z układem krążenia o centralnym układem nerwowym.

Alkoholizm stwarza dogodne warunki do rozwoju gruźlicy płuc. Gruźlica atakuje płuca, opłucną, układ kostny, nerki.. Następnie niszczy tkankę płucną, co powoduje niewydolność oddechową, wyniszczenie organizmu i nawet śmierć.

Wraz z rozwojem choroby alkoholowej pojawia się cała masa zaburzeń psychicznych. U wielu osób uzależnionych od alkoholu stwierdza się zaburzenia pamięci, zubożenie zainteresowań, zaburzenia myślenia, szybkie męczenie się pracą umysłową, pogorszenie koncentracji, drażliwość, zmienność nastrojów, agresję. Często można zaobserwować zmiany charakterologiczne alkoholika, staje się nieodpowiedzialny, nieuczciwy, nieobowiązkowy, zaniedbuje rodzinę, nie ma poczucia wstydu, zdarza się, że dla wódki popełnia nadużycia i dopuszcza się przestępstw.

Jeżeli powyższe objawy występują u osoby uzależnionej od alkoholu, to mają tendencję do nasilania się w trakcie choroby. Ich rozwój można zatrzymać jedynie poprzez całkowitą abstynencję. W przypadku dalszego picia powyższe objawy mogą przekształcić się w wiele poważnych chorób, takich jak otępienie alkoholowe, psychoza Korsakowa, paranoja alkoholowa, a po przerwaniu picia objawy abstynencyjne: psychoza alkoholowa (majaczenie, halucynacje) czy padaczka.